“Ja, daar heb ik wel een paar dagen van bij moeten komen”, zegt Ton als hij terugdenkt aan 2 november. In een grote tent op het terrein van onze vestiging in Biddinghuizen, ontvingen we honderden klanten en relaties en collega’s voor het afscheid van Ton en de directiewisseling. Een middag en avond van ontmoeting, terugblikken en vooruitkijken. “Ik herinner me als eerste het podium waar we op zaten en dat je dan al die mensen voor je ziet. Het stormde buiten als een idioot, maar al die mensen zaten er wél!”
Alle mooie woorden en lieve (video)boodschappen waren indrukwekkend. “Terwijl ik alleen maar gewoon mijn werk heb gedaan.”
Bij het 65 jarig bestaan van Van Werven kreeg Ton de bankpassen en de sleutel van de kluis als symbolische overdracht van de taken van Jan van Werven. “Ik vond het mooi om de periode tussen de tweede en derde generatie te overbruggen, en dit was een heel natuurlijk moment met mijn pensioen om het nu aan Wilfred over te dragen.”
Terugkijkend op de afgelopen 14 jaar komen er natuurlijk allemaal herinneringen boven. Denkend aan alle medewerkers is het eerste wat bij Ton naar boven komt de enorme betrokkenheid en de hoge arbeidsmoraal. “Ik heb door heel Nederland gewerkt, maar dat was nergens zo hoog als binnen het werkgebied van Van Werven. Ik zag daardoor ook echt de potentie van de onderneming toen ik hier aan de slag ging.”
Al ging die start bij Van Werven echt niet zonder slag of stoot. Ton blikt terug op de beginperiode: “Ik had een kantoortje aan de Verlengde Looweg en ik merkte dat ik er niet direct tussen zat. Het was echt wel een gesloten club. Ik weet nog dat het maanden heeft geduurd, voordat iemand wat terug zei als ik in de kantine ‘Goedemorgen!’ of ‘Eetsmakelijk heren’ zei.” Maar na een paar maanden was het vertrouwen opgebouwd en hoorde Ton ook wat er over hem gezegd was. “Iemand vertelde mij dat ze zich wel hadden afgevraagd ‘Wat moet’n we met ’t jong?’ Toen er wat later iemand zei; “’T is goed dat je d’r zijt.’ vond ik dat het grootste compliment dat ik kon krijgen.”
De grootste les hierin voor Ton was dat het enorm belangrijk is om gewoon jezelf te zijn. “Geen popie-jopie, doe maar gewoon en blijf vooral jezelf. Je hebt geen troon nodig om leiding te geven. Sterker nog; dat geeft alleen maar weerstand.” Dat hij zo gewoon en zichzelf is gebleven én dat dat werkt, blijkt wel uit de enorme opkomst van klanten en relaties, maar ook van de collega’s die aanwezig waren bij het afscheid. De tent stond vol en gelukkig ging het dak er nog net niet vanaf.
Een ander groot hoogtepunt voor Ton van de afgelopen 14 jaar, is dat het nooit nodig is geweest om mensen gedwongen te ontslaan. “In economisch moeilijk tijden hebben we altijd gezocht naar andere oplossingen dan mensen ontslaan. En ik ben heel blij dat we dat nooit hebben hoeven doen. Toen we bijvoorbeeld in 2013 met infra echt te weinig werk hadden, stonden we op het punt dat wel te moeten doen. Maar toen hebben we Streefkerk in Ouderkerk overgenomen en konden we in een paar maanden heel veel werk creëren, waardoor iedereen zijn baan kon houden en verzekerd was van inkomen.”
Uiteraard waren er niet alleen maar hoogtepunten. Voor Ton zijn er twee momenten die diep in zijn geheugen gegrift staan. “Natuurlijk het overlijden van Jan van Oostenbrugge. Ik heb nauw met hem samengewerkt en voor veel collega’s was hij de vader van Biddinghuizen. Dat hij overleed bij werkzaamheden aan de sortering in Lanaken, heeft diepe indruk op me gemaakt.” Terwijl Ton verteld, staan de tranen in zijn ogen. “En ik moet ook meteen denken aan dat andere ongeluk in 2010 toen een busje met Poolse medewerkers van de weg raakte en frontaal op een trekker botste. Drie collega’s zijn overleden en de andere zwaargewond in het ziekenhuis terecht gekomen. Dat zal ik nooit vergeten.”
En nu? Ton is zeker niet van plan om stil te gaan zitten. Naast de plannen die er zijn om er met een camper op uit te trekken met zijn vriendin en met zijn dochters, ligt er ook nog genoeg werk te doen. “Ik zit in een aantal raden en besturen in verschillende recyclingbranches, waar ik hoop een verbindende factor te kunnen zijn. En ik ga in het buitenland vrijwillig een aantal projecten ondersteunen, onder andere een plastic recycler in Nairobi in Kenia. Daar hoop ik mijn kennis te kunnen delen die ik onder andere bij Van Werven in de afgelopen jaren heb opgedaan.”
“Ik wens alle collega’s heel veel succes met het vervolg van Van Werven. Ik hoop dat jullie allemaal net zoveel werkplezier mogen beleven als ik heb gehad. Ik kan echt zeggen dat dit de mooiste periode in mijn werkzame leven is geweest. Dank jullie wel voor alles!”