“Deze wagen is van 2017. Je herkent ‘m aan de naam van mijn vrouw op de voorruit: Anne-Marein. Een unieke naam door het streepje en Marein met een ‘ei’. Ja, eigenlijk wel chique op zo’n stoere wagen. Ik vind het mooi om haar naam op het raam te zien. Zij hoort bij mij en dat mag iedereen weten. Of straks ook de naam van ons kindje erbij komt? Absoluut!
Verder heb ik lichtbakjes laten maken met het logo van het vrachtwagentype MAN. Ondanks dat ik meer fan ben van een Volvo of DAF. Ik vind het leuk om op deze manier de wagen uniek te maken. En dan heb je natuurlijk nog de gordijnen, die heb ik er zelf ingehangen, de geurpotjes op het dashboard, de toeters bovenop het dak, extra lampjes aan de voor- en achterzijde en van binnen heb ik de vloer en deurpanelen met leer bekleed. Dit is allemaal ter aankleding, het siert de auto.
Zo vind ik de vrachtwagen mooi. Meer wensen heb ik niet! Ik vind het leuk dat ik de wagen zo eigen mag maken. Ik ben meer in de wagen dan thuis, daarom is het belangrijk dat ik me er lekker voel. Daarom houd ik het ook goed schoon. Dagelijks een doekje over het dashboard en ook de buitenkant wordt regelmatig gewassen. Mijn schoenen doe ik uit, die passen precies op de treeplanken.”
Op mijn zestiende ben ik bij Van Werven gaan werken. Als washulp. Op de zaterdagen en in de vakanties. Tijdens mijn chauffeursopleiding hoopte ik dat ik ooit bij Van Werven zou kunnen werken. Het is een mooi bedrijf, dichtbij huis én ’s avonds kom je weer thuis. Ik ben begonnen op de containerauto, maar toen er een plek vrij kwam op de vrachtwagen met kieptrailer, ben ik daar op overgestapt.”