augustus 2021
Hij heeft 46 pk en drie cilinders. Het standaardgewicht van de shovel met bak is 5800 kilogram. Verder heeft hij vijf versnellingen vooruit en één achteruit. In de jaren 60 was het een machine van formaat: de eerste Volvo-shovel van Van Werven. Anno nu is het een prachtig gerestaureerd museumstuk, dat garant staat voor mooie herinneringen.
Vijfenzeventig jaar geleden werkten we standaard met trekkers, maar de vraag naar een machine met andere mogelijkheden groeide. Men wilde een multifunctionele machine. Het werd de Volvo H10. Deze had grote wielen aan de voorkant en kleine wielen aan de achterkant. Berend Schreurs kan het zich nog herinneren: “Het kleine driecilindertje pruttelde altijd wat. Tegenwoordig gaat alles automatisch, maar hier moest je nog mee schakelen. Hij had een tweewielaandrijving en natuurlijk lang niet de capaciteit als vandaag de dag. Maar in die tijd was het een geweldig ding. We gebruikten het voor het verplaatsen van materiaal, voor grondverzet en allerlei werkzaamheden rondom de boerderij.”
Later ontstaat het idee om het oude beestje op te knappen. De shovel draait al jaren niet meer, maar is wel altijd bewaard gebleven in de loods van Van Werven op het terrein aan de Verlengde Looweg. Zeven oudgedienden gaan met de restauratie aan de slag. Het stel wordt al snel ‘de zeven van de shovel’ gedoopt. Een van de zeven is Jan Sijtsma. “We hebben grote pret gehad. Het was nostalgie en de onderlinge verhoudingen waren goed.”
Elke woensdagavond kwamen de zeven vrijwillig bij elkaar in de werkplaats van Van Werven. De H10 werd volledig uit elkaar gehaald; elk schroefje werd losgedraaid. Sijtsma – met levenslange ervaring in de techniek – was de voorman van het stel. “Ik werkte bij Kuiken in Emmeloord, het bedrijf dat in ’64 deze eerste Volvo verkocht aan Van Werven. Sindsdien ken ik de firma én de machines waarmee ze werkt. Later ging ik aan de slag bij Van Werven op de servicebus, in de werkplaats en in het magazijn. De H10 was de shovel waarmee het bedrijf in het grondverzet kwam. Ik heb Lelystad en Almere zien opgroeien van een zandvlakte tot wat het nu is. Als je dat de revue laat passeren, is er heel wat gebeurd!”
Iedereen had op woensdagavond zijn eigen taak in de werkplaats. De een deed laswerk, de ander plaatwerk. “En ik deed zo’n beetje van alles”, vertelt Berend Schreurs. “Nadat we de hele machine uit elkaar hadden gehaald, ging hij naar de spuiter. Op een nacht brak daar brand uit. Dat was schrikken, de hele machine had verloren kunnen gaan. Gelukkig was er alleen roetschade.”
Ontwikkeling
De H10 was de shovel waarmee het bedrijf in het grondverzet kwam. Ik heb Lelystad en Almere zien opgroeien van een zandvlakte tot wat het nu is. Als je dat de revue laat passeren, is er heel wat gebeurd!
Grote verrassing
Jan van Werven: “De oudgedienden wilden geen vergoeding ontvangen, ze wilden de shovel op vrijwillige basis opknappen. Dat vind ik nog steeds erg bijzonder.” Om de zeven te bedanken voor hun inzet en tijd, gaven Van Werven en Kuiken de groep een reis naar Zweden. “In februari gingen we samen op pad. Dat was een geweldig avontuur. Op het drielandenpunt na, was ik nog nooit in het buitenland geweest”, lacht Wibo Palm, oud-medewerker en een van de zeven. “Het was dan ook de eerste keer dat ik in een vliegtuig stapte. De reis was volledig verzorgd: van het hotel tot bezoekjes aan bijvoorbeeld de motorenfabriek van Volvo. We hebben een prachtige tijd gehad.”
Op 29 december 2010 gaf de groep de sleutel terug aan Jan van Werven: het startsein van de viering van het 65-jarig bestaan van het familiebedrijf. Wibo: “Het moment waarop we klaar waren, was fantastisch. Na maanden hard werken was een roestig ding veranderd in een glimmende machine. Dat was al die woensdagavonden honderd procent waard. We kregen ontzettend veel mooie reacties. Vooral van collega’s, maar ook de pers toonde belangstelling. Zelfs vanuit Engeland kwamen een journalist en fotograaf langs om een reportage te maken.”
